Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες
Συμπτώματα και Θεραπεία
“Το τραύμα έχει τις ρίζες του στο σώμα, στην παράλυση εκείνης της στιγμής και στην ανικανότητα του να αναλάβει δράση μπροστά στον κίνδυνο επειδή το άτομο έχει “παγώσει”. Χρειάζεται η κίνηση και το αντανακλαστικό που το σώμα τους ήταν ανίκανο να κάνει εκείνη την στιγμή του τραύματος. Κατά τη διάρκεια της ύπνωσης ο πάσχων αποκτά μια διορθωτική εμπειρία.”
Κατά τη διάρκεια της ζωής μας όλοι ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα ή περισσότερα τραυματικά γεγονότα. Κάποιοι άνθρωποι δυστυχώς εκτίθενται σε πιο σοβαρά περιστατικά. Κάποια από αυτά συμπεριλαμβάνουν ένα ατύχημα, μια επίθεση, ένα έγκλημα ή κάποιες φορές ένα παιδικό τραύμα που αποκτά τεράστιες διαστάσεις στο μυαλό μας. Κάποιες φορές επίσης υπάρχει μια εκτεταμένη σειρά τραυματικών γεγονότων όπως η συνεχιζόμενη ψυχολογική, σωματική και/ή σεξουαλική κακοποίηση σε παιδιά ή ενήλικες. Το τραύμα όταν εδραιωθεί, αλλάζει την αντίληψη του κόσμου γύρω τους. H αρνητική εμπειρία αποτυπώνεται στον εγκέφαλο και το σώμα τους με τέτοιο τρόπο ώστε οι άνθρωποι αυτοί ζουν σαν να συνεχίζεται αυτή η απειλή στο παρόν. Οπότε το σώμα και ο νους δεν χαλαρώνουν ποτέ. Πολλές φορές το τραύμα αυτό εμφανίζεται και κατά την διάρκεια του ύπνου τους ως εφιάλτης. Οι συνηθισμένες θεραπείες σε συνειδητό επίπεδο, η ιατρική αγωγή ακόμη και η άσκηση δεν δείχνουν να έχουν αποτέλεσμα και τα άτομα αυτά υποφέρουν αβοήθητα για χρόνια.
Το τραύμα επηρεάζει τον εγκέφαλο και το σώμα με χιλιάδες τρόπους. Το άτομο που έχει το τραύμα βλέπει εφιάλτες που απασχολούν το μυαλό του επαναληπτικά σαν ταινία. Οι δυσάρεστες αναμνήσεις και η σωματική ανάγκη για αντίδραση και προστασία σε παράγοντες που προκαλούν αναβίωση του τραύματος είναι οι πιο συνηθισμένοι τρόποι με τους οποίους αναστατώνεται η καθημερινή του ζωή. Η πλειοψηφία των ανθρώπων που βιώνουν παρόμοια συμπτώματα αισθάνονται συχνά μια πλήρη έλλειψη ελέγχου του μυαλού και το σώματος τους. Είναι λες και το τραύμα και τα παράγωγα συναισθήματα του να έχουν αποκτήσει την δική τους ύπαρξη και βούληση και τώρα τους ελέγχουν.
Αποφυγή της πραγματικότητας
Όπως αναμένεται, το άτομο που έχει υποστεί τραύμα θα κάνουν ό,τι χρειάζεται για να αποφύγουν την οδυνηρή ανάμνηση των συναισθημάτων που σχετίζονται με αυτό. Πολλά συμπτώματα αποφυγής μπορούν να προκύψουν συνειδήτα, παραδείγματος χάρη αποφεύγοντας τους ανθρώπους ή τους τόπους που θυμίζουν τις συνθήκες του τραύματος. Ο σκοπός της αποφυγής είναι η αποστασιοποίηση από το τραύμα. Όταν όμως το τραύμα έχει τις ρίζες του στον εγκέφαλο και στο σώμα, τα αποτελέσματα είναι μια κατακερματισμένη αίσθηση του εαυτού. Η αποφυγή αποκλείει τη σύνδεση. Έτσι μήνες ή χρόνια αργότερα τα άτομα αυτά συνεχίζουν να αποφεύγουν την σύνδεση προσπαθώντας να ελέγξουν τις συνθήκες ασφάλειας τους. Αναφέρουν ότι αισθάνονται παγωμένα, εγκλωβισμένα και αποπροσανατολισμένα.
Το τραύμα αλλάζει τους ανθρώπους, αλλάζει την προσωπικότητα, τη διάθεση, τη μνήμη, τα κίνητρα, τη γνωστική λειτουργία και την αντίληψη. Κατά συνέπεια, αλλάζει σχέσεις, οικογένειες και συστήματα. Κατά τη διάρκεια ενός τραυματικού γεγονότος, όχι μόνο οι αισθητηριακές αντιλήψεις μεταβάλλονται αλλά και κάθε προηγούμενη αίσθηση ασφάλειας αλλάζει για πάντα. Το τραύμα κάνει τους ανθρώπους να δημιουργούν νέα, αρνητικά συμπεράσματα για τον εαυτό τους που βασίζονται στην ενοχή. Δημιουργούν επίσης αρνητικά συμπεράσματα για τους άλλους και τον κόσμο γενικότερα.
Σωματοποιημένα συναισθήματα
Όταν ένα τραύμα δεν θεραπεύεται για χρόνια, έχει ως αποτέλεσμα σημαντικές αλλαγές στην συμπεριφορά του ατόμου. Το τραύμα που είναι εγκλωβισμένο στο σώμα θα προσπαθήσει αναπόφευκτα να θεραπευτεί εκδηλώνοντας σωματική ασθένεια, ή συμπτώματα έντονου στρες ή αγωνίας, δερματικά προβλήματα, αυτό-άνοσες ασθένειες, ή προβλήματα ύπνου και συγκέντρωσης. Επιπλέον τα άτομα που έχουν υποστεί έντονα τραύματα έχουν συχνά απρόσεκτη ή υψηλού κινδύνου συμπεριφορά καθώς το σώμα προσπαθεί να ξεφορτωθεί το στρες μέσω της αδρεναλίνης.
Πώς η υπνοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει
Η υπνοθεραπεία δεν μπορεί να διαγράψει τα τραυματικά συμβάντα που έχουν συμβεί στο παρελθόν, αλλά μπορεί να εισχωρήσει άμεσα στην καταγραφή των παλαιών γεγονότων και να διαγράψει την έξαρση που προκαλεί η ανάμνηση. Με αυτό τον τρόπο τα άτομα μπορούν να έχουν πρόσβαση χωρίς συναισθηματικό πόνο σε πληροφορίες, εικόνες και αναμνήσεις που έχουν αποθηκευτεί στα κύτταρα του φυσικού τους σώματος, στο υποσυνείδητο μυαλό τους (εμπειρία) και στο ενεργειακό τους πεδίο (συναισθηματικό σώμα). Κατά τη διάρκεια της ύπνωσης το πραγματικό τραύμα μπορεί να παρατηρηθεί και να επεξεργαστεί σε ουδέτερο χρόνο από το ίδιο το άτομο και να εκφραστεί. Με τη σωστή καθοδήγηση και τεχνική από τον υπνοθεραπευτή το τραύμα γίνεται αποδεκτό ως εμπειρία από το άτομο. Η ένταση του φόβου και του πόνου θεραπεύεται και η εμπειρία αποκτά καινούργια κλίμακα που από υποκειμενική γίνεται αντικειμενική. Όλες οι επιθετικές και εκδικητικές σκέψεις, οι αρνητικές πεποιθήσεις και συμπεράσματα που είχαν συνδυαστεί με το τραύμα απελευθερώνονται και μετασχηματίζονται σε ουδέτερες μέσα στο άτομο.
Ένας από τους πρωταρχικούς στόχους της υπνοθεραπείας είναι η αποκατάσταση του εαυτού. Ενισχύει το φυσικό, συναισθηματικό και πνευματικό μέρος του ατόμου και το καθιστά ενιαίο, ισορροπημένο και πλήρες. Από αυτό το σημείο μπορεί να γεννηθεί μια υγιής σύνδεση. Η υπνοθεραπεία δίνει μια καινούργια φωνή έκφρασης στα χαμένα κομμάτια του εαυτού, στα τμήματα που θάφτηκαν ή έγιναν αρνητικά ως μέσο επιβίωσης καθώς ανοίγει μια πόρτα στο υποσυνείδητο. Με έναν έμπειρο υπνοθεραπευτή, οι πάσχοντες μπορούν να έχουν πρόσβαση στα γεγονότα που περιβάλλουν το τραύμα τους κατά τη διάρκεια μιας προσεκτικής ανασκόπησης. Μέσω της ύπνωσης βιώνουν ξεκάθαρα τη στιγμή κατά την οποία τα συμπεράσματά τους κατέστησαν αρνητικά. Τα άτομα αρχίζουν να αλλάζουν αυτές τις διαστρεβλωμένες πεποιθήσεις και να ανακτούν το κομμάτι του εαυτού που χάθηκε.
Ένα σημαντικό συστατικό της υπνοθεραπείας είναι να δίνει στα άτομα που πάσχουν την δυνατότητα να ολοκληρώσουν τη δράση που δεν ήταν σε θέση να κάνουν όταν συνέβη το τραύμα. Το τραύμα έχει τις ρίζες του στο σώμα, στην παράλυση εκείνης της στιγμής και στην ανικανότητα του να αναλάβει δράση μπροστά στον κίνδυνο επειδή το άτομο έχει “παγώσει”. Είναι χρήσιμο να εξετάσουμε τα συμπτώματα συμπεριφοράς και αντίδρασης ως τρόπους με τους οποίους το σώμα προσπαθεί να θεραπευθεί. Χρειάζεται η κίνηση και το αντανακλαστικό που το σώμα τους ήταν ανίκανο να κάνει εκείνη την στιγμή του τραύματος. Κατά τη διάρκεια της ύπνωσης ο πάσχων διαθέτει μια διορθωτική εμπειρία. Μπορεί να χτυπήσει τον δράστη, να φωνάξει δυνατά, να πει ΟΧΙ, να ξεφύγει, να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Αυτή η πρόσθετη διορθωτική εμπειρία μπορεί να είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεται για να βοηθήσει έναν τραυματισμένο άτομο να απελευθερώσει το παρελθόν και να προχωρήσει στη ζωή του.
Βιβλιογραφία
- Ένα άρθρο από το τμήμα Ψυχιατρικής και Συμπεριφοράς της Ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου του Στάνφορντ που μας δείχνει πως η υπνοθεραπεία βοηθά στην καταπολέμηση του μετα-τραυματικού στρες (PTSD).
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2211565
- Ακόμη μια ακαδημαϊκή έρευνα που εξετάζει 47 επιστημονικά άρθρα για την αποτελεσματικότητα της υπνοθεραπείας ως το PTSD από το International journal of clinical and experimental hypnosis.
- Σε αυτό το άρθρο εξηγείται πώς η θεραπευτική ύπνωση μπορεί να βοηθήσει την θεραπεία του μετα-τραυματικού στρες. The Journal of Clinical Psychiatry-American Psychological Association
https://psycnet.apa.org/record/1991-13473-001
- Άλλη μια ακαδημαϊκή έρευνα από το Ισραήλ που εξετάζει το μετα-τραυματικό στρες σε σχέση με την αυπνία. International journal of clinical and experimental hypnosis.
https://pdfs.semanticscholar.org/3f2f/c26cfa8d99a1e7df8bfede71d22033f82a36.pdf
- Στο παρακάτω άρθρο του Social & Behavioral Sciences εξετάζεται ο συνδυασμός υπνοθεραπείας κι ψυχιατρικής.
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S187704281300815X