Συνεξάρτηση Θεραπεία
Θεραπεύοντας την Συνεξάρτηση
“Συνεξάρτηση σημαίνει λοιπόν, ότι με την συγκατάθεση μας η ευτυχία μας εξαρτάται από κάποιο άλλο άτομο. Το επόμενο λάθος βήμα είναι να απαιτήσουμε από το άλλο άτομο να συμβάλλει στην δική μας ευτυχία. Και το επόμενο λάθος βήμα μετά από αυτό είναι...”
Η συνεξάρτηση είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για άτομα που έχουν την τάση να εμπλέκονται σε δυσλειτουργικές σχέσεις. Άθελα τους έχουν δημιουργήσει δυσλειτουργικά πρότυπα όπου οι ανάγκες και οι συμπεριφορές των αγαπημένων τους είναι πιο σημαντικές από τις δικές τους. Όπως είναι αναμενόμενο τα μοτίβα αυτά αυξάνουν τα επίπεδα της απογοήτευσης, του μόνιμου εκνευρισμού, του θυμού και του άγχους. Σύμφωνα με τον Weinhold & Weinhold, η συνεξάρτηση εστιάζεται στην πρώιμη παιδική ηλικία. Υπάρχει ένα ή περισσότερα αναπτυξιακά στάδια το οποία δεν έχουν ολοκληρωθεί με επιτυχία. Τα άτομα αυτά που δεν ολοκληρώνουν τη συγκεκριμένη σειρά από στάδια και διαδικασίες καθυστερούν συναισθηματικά να ολοκληρωθούν. Αυτό τους εμποδίζει να δημιουργήσουν μελλοντικά ισορροπημένες σχέσεις σε προσωπικό αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο.
Τα άτομα που πάσχουν από συν-εξάρτηση έχουν τα παρακάτω συμπτώματα:
- Χαμηλή αυτοεκτίμηση
- Αίσθηση εγκλωβισμού σε χειριστικές σχέσεις
- Ανάγκη επιβεβαίωσης από τους άλλους
- Αισθάνονται αδύναμα για να υπερασπιστούν το εαυτό τους
- Εθιστικές τάσεις : αλκοόλ, φαγητό, εργασία
- Αίσθηση αδικίας
- Έλλειψη υγιών ορίων
- Αδυναμία να ζήτήσουν πραγματική οικειότητα και αγάπη
- Έλλειψη εμπιστοσύνης, τελειομανίας που φτάνει στα άκρα
- Φροντίδα, εμμονή
- Κατάθλιψη
- Ψυχαναγκαστική ψευδαίσθηση
- Ψυχαναγκαστική ομιλία
- Έλεγχος άλλων μέσω χειραγώγησης, απειλής, καταναγκασμού ή / και διαρκούς παροχής συμβουλών
Οι άνθρωποι που είναι εξαρτημένοι συχνά φοβούνται επίσης την εγκατάλειψη και την απόρριψη. Αλλά αυτό που δεν συνειδητοποιούν είναι ότι στην πραγματικότητα εγκαταλείπουν και απορρίπτουν τους εαυτούς τους.
Θεραπεύοντας την συνεξάρτηση
Εάν θέλουμε να θεραπεύσουμε την συν-εξάρτηση, πρέπει πρώτα να θεραπεύσουμε τη σχέση μας με τον εαυτό μας και να ενώσουμε τα κομμάτια της παιδικής ηλικίας που είναι ακόμη ασύνδετα. Η κλινική υπνοθεραπεία χρησιμοποιεί μια πολύ συγκεκριμένη σειρά για αυτήν την μέθοδο στην οποία ενσωματώνει μια ποικιλία από θεραπευτικές τεχνικές. Συνήθως απελευθερώνουμε προκλήσεις από το παρελθόν τους, με μετάθεση στην παιδική ηλικία, είτε με τη μέθοδο του Κοινωνικού Πανοράματος, είτε μέσω της Τεχνικής Συναισθηματικής Απελευθέρωσης (EFT). Αλλάζουμε επίσης τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές χρησιμοποιώντας το Neuro-Linguistic Programming (NLP). Εάν τα άτομα είναι πραγματικά αποφασισμένα να αλλάξουν τη ζωή τους, αρχίζουμε να δουλεύουμε σε πολύ βαθύ επίπεδο με τα πρωτόγονα αντανακλαστικά τους. Όλα αυτά είναι μια βαθιά, εσωτερική διεργασία που συμβάλει στην ενδυνάμωση και αυτοπεποίθηση τους.
Πολλές φορές τα άτομα που πάσχουν από συν-εξάρτηση θεωρούν ότι είναι υποχρεωμένα να βοηθήσουν. Χρειάζονται κάποιες στιγμές διαύγειας και ανασύστασης ως προετοιμασία για να ορίσουν τα υγιή τους όρια και να μην πιέζονται συναισθηματικά να αναλάβουν κάποιο ρόλο. Χρειάζεται αποστασιοποίηση από καταστάσεις με έντονη συναισθηματική φόρτιση ή ένταση. Το ταξίδι της αυτογνωσίας τους αρχίζει με την καταπολέμηση του φόβου και της αδυναμίας που στο να εκφραστούν και να βρουν το κέντρο μέσα τους. Η αυτογνωσία αυτή, προϋποθέτει, μια ειλικρινή και γενναία καρδιά και σημαίνει ότι χρονικά είναι έτοιμα να αναλάβουν την ευθύνη του εαυτού τους για να προχωρήσουν μπροστά χωρίς ανθυγιεινές πεποιθήσεις και επαναληπτικά μοτίβα του παρελθόντος.
Πολλές φορές, οι άνθρωποι που είναι απασχολημένοι με τα δικά τους προβλήματα δεν μπορούν να τα λύσουν αλλά τα καθρεφτίζουν σε άλλους, γιατί μόνο έτσι μπορούν να τα αντιληφθούν οι ίδιοι. Όταν αντιληφθούμε αυτή την ανάγκη σε αυτούς τους ανθρώπους δεν μπερδεύουμε τις ανάγκες μας με τις δικές τους και κυρίως οι ανάγκες τους δεν γίνονται δικές μας. Αν θέλουμε να βοηθήσουμε το μυαλό μας κρατάει απόσταση, από τα προβλήματα των άλλων. Δεν πνιγόμαστε μέσα στο συναίσθημα μας. Διατηρούμε μια απόσταση ασφαλείας, όχι από φόβο αλλά από αγάπη σε μας και στους άλλους για ισορροπία. Δεν βοηθά κανέναν να βιώνουμε το πρόβλημα του, ούτε μπορούμε να τον βοηθήσουμε με αυτόν τον τρόπο. Κάποιοι θέλουν επιβεβαίωση του πόνου τους, αλλά αυτό δεν προσφέρει βοήθεια. Πρέπει να διατηρούμε την συχνότητα μας, τη δόνηση μας υψηλή και την κρίση μας ανεπηρέαστη για να μπορούμε να είμαστε αντικειμενικοί. Τα όρια μας είναι σύνορα αγάπης όχι φράχτες.
Η Συνεξάρτηση ως μέσο κατανόησης του εαυτού μας
Όλοι εξαρτόμαστε, ο ένας από τον άλλο κατά κάποιο τρόπο σε κοινωνικό πλαίσιο, υπάρχει μια αλυσίδα αλληλεγγύης. Η ιδανική κοινωνία μας είναι θεσμοθετημένη με τέτοιο τρόπο ώστε να συμβάλλουμε ο ένας στην ευημερία του άλλου. Η κατάσταση όμως αρχίζει να ξεφεύγει με άσχημες συνέπειες όταν εξαρτόμαστε ψυχολογικά από κάποιον ή τη διάθεση του, όταν δηλαδή η συνεξάρτηση δημιουργείται και εδραιώνεται σε συναισθηματικό επίπεδο και επηρεάζει τις σχέσεις μας με τους άλλους.
Ο θυμός, ο φόβος της απόρριψης/φόβος της αποξένωσης/φόβος της απώλειας
Όπου υπάρχει η αγάπη ως βάση, δεν υπάρχουν απαιτήσεις, δεν υπάρχει εμμονή, δεν υπάρχει εξάρτηση. “Δεν απαιτώ να με κάνεις ευτυχισμένη, γιατί η ευτυχία μου δεν εξαρτάται από σένα’. Η ιδανική αγάπη, είναι η αγάπη σε κάθε της εκδήλωση και εμπερικλείει περιλαμβάνει το σεβασμό, σε όλες τις κατηγορίες αγάπης από φιλική, ερωτική έως και πανανθρώπινη. Η αγάπη δεν έχει παράπονο γιατί όταν έχει παράπονο δεν είναι αγάπη.”
Αν μελετήσουμε την συμπεριφορά ενός συνεξαρτημένου ατόμου, μπορούμε να μαντέψουμε πώς θα συμπεριφερθεί. Ακόμη κ εμείς μπορεί να λειτουργούμε κάποια στιγμή με κάποια στερεότυπα. Αυτό είναι ίσως γιατί έχουμε παρερμηνεύσει κάποιες χριστιανικές αρχές αγάπης, όπως π.χ. στην περίπτωση που παραμερίζουμε εντελώς τις ανάγκες μας και ξεχνάμε τον εαυτό μας προκειμένου να βοηθήσουμε τον συνάνθρωπο μας ή κάποιο άλλο άτομο που αγαπάμε. Σε αυτήν την περίπτωση εξιδανικεύουμε την προσφορά μας, και επιζητούμε την κάθαρση της ψυχής μας, χωρίς να οριοθετηθούμε. Αδυνατούμε συνεπώς να δούμε πού αρχίζουν κ πού τελειώνουν τα υγιή μας όρια, ενώ ταυτόχρονα θεωρούμε ότι το άτομο στο οποίο προσφέρουμε απλόχερα οφείλει να αναγνωρίσει κ να επιστρέψει την προσφορά μας. Εάν δεν ορίσουμε εμείς τα όρια μας δεν μπορούμε να έχουμε την απαίτηση από κάποιο άλλο άτομο να μαντέψει, ακόμη κι αν αυτό είναι ευκολονόητο. Η αγάπη στον εαυτό μας έρχεται πρώτη και όταν καταπατάμε αυτή την αρχή, συχνά έχουμε εσωτερικές συγκρούσεις. Μπορεί να νομίζουμε ότι φταίει ο άλλος στη σχέση μας, όμως το ίδιο παράπονο και πρόβλημα μπορεί να προκύψει εάν δεν έχουμε υγιή όρια και σε μια άλλη σχέση. Η ομορφιά που υπάρχει όταν υπάρχει εκτίμηση σε μια σχέση, φιλική συγγενική ή ερωτική είναι κάτι ανώτερο από τις ιδιότητες των δύο ατόμων αυτών σε σχέση αλλά και σε μια δουλειά που μας ευχαριστεί. Είναι σαν μια όμορφη μουσική που δεν σταματά όταν το άλλο άτομο δεν είναι παρών, ή όταν μένουμε μόνοι.
“Δεν κάνω περισσότερα από όσα μπορώ, για να με αγαπάς περισσότερο, δεν τεντώνω τον εαυτό μου πέρα από τα όρια μου για να αποδείξω κάτι σε σένα από φόβο, ενοχή η κάποιο άλλο καταναγκαστικό συναίσθημα. Δεν ζητώ την αναγνώριση από εσένα για να πιστέψω στον εαυτό μου. Σε αγαπώ αλλά δεν γαντζώνομαι από επάνω σου και δεν έχω καμία απαίτηση από εσένα για να νιώσω ότι αξίζω.”
Όταν λάμψει αυτή η αλήθεια μέσα μας, έχουμε έρθει σε επαφή με την πραγματικότητα. Μετά από αυτό το στάδιο δεν πρόκειται να αισθανθούμε ποτέ ξανά, ανασφάλεια, φόβο, η ενοχή. Η μοναξιά δεν γιατρεύεται με την παρουσία κάποιου άλλου. Ο φόβος και το άγχος γιατρεύονται με την επαφή μας με την πραγματικότητα. Η επαφή μας αυτή προϋποθέτει ότι ξεφορτωνόμαστε τις ψευδαισθήσεις μας και αποδεχόμαστε την αλήθεια. Ότι κι αν είναι αυτό το συναίσθημα, δεν έχει όνομα, αλλά σίγουρα μας προσφέρει τεράστια ανακούφιση. Το αντιλαμβανόμαστε μόνο όταν βλέπουμε τι αληθινά ισχύει, όταν σταματάμε να εξαρτόμαστε συναισθηματικά από τους άλλους. Όλοι χρειαζόμαστε να έχουμε υγιή όρια και να περνάμε αρκετό ποιοτικό χρόνο με τον εαυτό μας με σκοπό την κατανόηση και την αγάπη του εαυτού μας.
Σε επαγγελματικό επίπεδο, ισχύουν άλλη μια φορά τα υγιή όρια. Κάποιες πόρτες ανοίγουν και κάποιες άλλες κλείνουν και πρέπει πάντα να τολμάμε και να είμαστε θετικοί στις αλλαγές που μας περιμένουν. Γιατί όταν είμαστε θετικοί, με καλή πρόθεση, συγκεντρωμένοι στο παρόν χωρίς φόβο, η ενέργεια που καταβάλλουμε βρίσκει εύκολα τον στόχο της.
Πώς η υπνοθεραπέια μπορεί να βοηθήσει
Η υπνοθεραπεία είναι εξαιρετικά αποτελεσματική στην θεραπεία της συν-εξάρτησης. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αυτόνομη θεραπεία αλλά και συμπληρωματικά. Η ύπνωση λειτουργεί βοηθώντας μας να αποκτήσουμε πρόσβαση σε μέρη του νου που είναι πέρα από την επίγνωσή μας. Όταν βρισκόμαστε σε μια τέτοια κατάσταση όχι μόνο παρακάμπτουμε τα φίλτρα και τα μπλοκαρίσματα που μας εμποδίζουν να έχουμε πρόσβαση στη συνείδησή μας, έχουμε επίσης τη δυνατότητα να κάνουμε εγγραφές που θα μας βοηθήσουν αργότερα. Η υπνοθεραπεία μας βοηθά να συνδεθούμε με τη ρίζα της εξάρτησης και να περάσουμε επιτυχώς το αναπτυξιακό στάδιο που χάσαμε.
Η ύπνωση μπορεί ακόμη και να μας βοηθήσει να συνδεθούμε με τα δικά μας ταλέντα, την ομορφιά, την ανεξαρτησία και τις ικανότητές μας, ώστε να αισθανόμαστε λιγότερο επιρρεπείς στο να εξαρτόμαστε από τους άλλους. Η θεραπευτική ύπνωση θα σας δώσει το χώρο και το χρόνο να κάνετε ανασκόπηση σε παρελθόν και παρόν, σε όλες τις διαπροσωπικές σχέσεις που είχατε ως τώρα, ξεκινώντας από την οικογένεια σας, ώστε να κάνετε τροποποιήσεις και να διαμορφώσετε τις συνθήκες που χρειάζεστε για να έχετε μια υγιή σχέση με τον εαυτό σας και με τους άλλους γύρω σας.